انقلاب نکردیم که خون بریزند

چهارشنبه ۳۱ تير ۱۳۸۸

انقلاب نکردیم که خون بریزند


پس از انقلاب به ياد ماندني بهمن ماه 1357ملت ايران و به منظور احياء و پاسداري از حقوق مردم نجيب اين سرزمين قرار شد:

• حكومت مردم سالار باشد
• ميزان رأي ملت باشد
• به كمك مردم، توي دهن دولت‌هاي فاقد مشروعيت زده شود
• بند بند قانون اساسي بدون كم و كاست به اجرا درآيد
• نيروي انتظامي و نيروهاي مسلح در كنار مردم و حافظ مال و جان آنان باشند
• اجتماعات مسالمت آميز جزء حقوق مسلم مردم باشد
• روزنامه‌ها و مطبوعات آزادي كامل داشته باشند تا مردم بتوانند از طريق آن آزادانه بر نحوه كار مسئولين انتقاد كنند
• صدا و سيما با مردم صادق باشد و به مردم درس راست گوئي و درست انديشي بدهد و بزرگترين دانشگاه باشد

• قرار شد........

آيا حقيقتاً چنين شد؟ چرا كار ما به اينجا كشيد كه در كمتر ا ز سه دهه سوگوارانه شاهد ريخته شدن خون جوانان معصوم و بي‌گناهمان باشيم ؟ چرا دانشجويان عزيز و دختران و پسران پاك انديش و نگران ما بايد بي‌دليل مورد حمله وحشيانه قرار گرفته و راهي سياه چالها شوند؟ به كدام دليل ملتي كه هنوز خستگي يك انقلاب بزرگ را به تن دارد بايد اين همه زنداني سياسي داشته باشد؟ چه كساني مسئول اين جفاها در حق اين ملت شريف حق جو هستند؟ و چه راهي براي مردم باقي مانده است تا بتوانند خواست‌هاي مشروع خود را بيان كنند! مگر مردم ايران چه مي‌خواهند؟ آيا شعار "دروغ ممنوع" از زيباترين و مسالمت آميزترين و خداپسندانه ترين شعارها نيست؟ و حمل اين شعار توسط جوانان پر شور و با كمال و پاكدل ما يك افتخار بزرگ و يك جهش بلند اخلاقي در جامعه‌اي متأثر از انواع بداخلاقي ها بشمار نمي‌رود؟

من به عنوان يك خدمتگزار ناچيز و عاشق مردم اين سرزمين و ايران عزيز و ميليونها نفر مانند من درد و فرياد مان را به كجا ببريم و اين همه كج روي‌ها را در چنين مدتي كوتاه چگونه توجيه كنيم؟

با توجه به مسائل ايجاد شده به نظر مي‌رسد براي جلب اعتماد عمومي و حل مشكلات موجود ، حكومت بايد صادقانه و با درستي و شفافيت با مردم روبرو شود و از اين همه بيدادگري و گستاخي و بي‌ادبي كه در حق مردم به ويژه جوانان رشيد و آگاه و افتخارآفرين كه صاحبان اصلي اين ديارند انجام شده است، پوزش بخواهد و با دلجوئي از خانواده‌هاي محترمي كه عزيزشان را از دست داده‌اند و آزاد كردن بي‌قيد و شرط زندانيان سياسي و دانشجويان در بند و تأمين حقوق ذكر شده در قانون اساسي زمينه‌اي فراهم كند تا در سايه بزرگواري و دريادلي مردم بتواند به حيات سياسي خود ادامه دهد و در جهت تحقق اهداف ياد شده گام بردارد.



منبع: نوروز

دکتر ايرج فاضل