من ابتدا یک چندتا سؤال، تمام سؤالاتی که اومده رو دسته‌بندی کردیم؛ درواقع موضوع امروزمون به نوعی پاسخ دادن به شاید صدها سؤالیست که اومده. اول این رو بگم که یک کسی نوشته بود که «عمو محسن خوابی؟ چرا برنامهٔ این هفته رو نمی‌گین که روز تنفیذ و تحلیف و اینها مردم چیکار بکنند؟» من انکار نمی‌کنم که از این «عمو محسن» خیلی خوشم میاد؛ برای اینکه خودم رو عموی کوچیک همهٔ شما می‌دونم و کوچیک شما هستم و یکی دیگه هم نوشته بود که «دو محسنِ جنبش چرا چیزی نمی‌گین؟» من و آقای محسن مخملباف خیلی هم شادمانیم که شما ما رو لایق صدا کردن «دو محسن» می‌دونید. به هر حال این نکته، ما خواب نبودیم، واقعاً مشغول جمع‌آوری همهٔ حرف‌ها و بحث‌ها و اینهایی بودیم که من امروز بتونم خدمتتون بگم.
یک بخش سؤال‌ها این است که «این دادگاه چرا تشکیل شده؟» این دادگاه، دادگاهیست که درواقع اعترافات رو قبلاً گرفتند؛ ولی به قدری افتضاح بود که حتی وزارت اطلاعات حاضر نشد اون رو تأیید بکنه و معتقد بودند که این خیلی سسته و مردم رو بیشتر عصبانی می‌کنه. این اعترافات هم هیچ ارزشی نداره؛ برای اینکه مطمئن باشید زندانی‌ها رو در فضایی نگه داشتند که یک دونه از این تظاهرات و خروش شورانگیز مردم رو اصلاً نمی‌دونند و با اطلاعات نادرست، فشارهایی که بهشون می‌آرند، اونها هرچی بگن فاقد هر ارزشیست و ما باید، وظیفه‌مونه که امروز هم که برای تظاهرات می‌ریم، عکس‌هاشون رو ببریم و از اونها به عنوان قهرمان یاد کنیم. آقای ابطحی یا دیگران، مهم نیست در تلویزیون چی بگن! و این دادگاه یک مقدمه‌ای هم هست بر تحلیف؛ می‌خوان تند تند همه چیز رو بگن تموم شد و فکر می‌کنند که اگه بگن تنفیذ و تحلیف ]تموم شد [و پای آقای رفسنجانی و موسوی و کروبی و خاتمی رو هم بکشند وسط، اونها رو هم بترسونند؛ تیتری که کیهانِ تهران امروز زده،] فکر می‌کنند[ موتور اونها هم از کار می‌افته؛ بعد دیگه مردم هم می‌نشینند سر جاشون. اصلاً درکی ندارند از اینکه عمق نارضایتی و اعتراض مردم چقدر بزرگه و چقدر گسترده‌ست و این موج را سرِ باز ایستادن نیست.
اما بیام سر اینکه امروز یک شنبه به دعوت خانوادهٔ زندانیان سیاسی، ساعت ۱۱ صبح جلوی دفتر آقای هاشمی شاهرودی، واقع در خیابان ولیعصر، تقاطع جامی و پاستور شرقی، اون چهارراه، دعوت کردند خانواده‌های زندانیان سیاسی که اجتماع دارند و از مردم خواستند که اونها رو تنها نگذارند. این اولین کاریست که امروز خواهش می‌کنم هرکسی که این صدا رو می‌شنوه و امکان داره به اونجا بره و خانوادهٔ این قهرمان‌های زندانی ما رو تنها نگذارند و کسانی هم که نمی‌تونند برن تظاهرات، با همون روشی که داشتیم، با ماشینشون برن خیابون‌های اطراف، ترافیک رو کند بکنند، بند بیارن، این خودش بهترین کمکه یا بوق بزنند یا حالا اگه بوق هم نمی‌زنند، همینقدر که مثل ونزوئلا که یک موقع کرده بودند کندتر از عادی برن یا دو تاشون هم خراب شند، وایستند، ترافیک بسته بشه، سرکوب‌گرها نمی‌تونند جابجا شند و بچه‌هایی که دارند تظاهرات می‌کنند راحتند.
این رو هم کاملاً خواهش می‌کنم حواستون باشه؛ اونجا برای اینکه نزدیک بیت رهبری، به دفتر رئیس‌جمهوری و شواری عالی قضایی، اونها همه در همون منطقه هست، پشت همون خیابون پاستوره، امکان اینکه از جلوترها ببندند خیابون‌ها رو و با دستور تیراندازی ایستاده باشند هست، بنابراین خواهش می‌کنم مراقبت از خودتون بکنید و اگر این کیفیت بود، از سمت شمال از پارک دانشجو تا میدون ولیعصر به بالا می‌تونه تظاهرات شه؛ پایین هم از میدون منیریه تا راه‌آهن می‌تونه باشه و همین‌طور هم خیابون‌های اطراف. ضمن اینکه در سطح شهر هم ما می‌تونیم تظاهرات پراکنده داشته باشیم، با روشی که ترافیک رو درواقع کند بکنیم و هر منطقه و هر محله می‌تونه مال ما بشه و تظاهرات پراکنده با همون کارهایی که پنجشنبه انجام شد و این خیلی خوب حاکمیتِ ما رو، کنترل شهر رو به دست ما نشون خواهد داد؛ همین هم در تمام شهرستان‌ها.
از سنندج پرسیده بودند ما چکار بکنیم؟ اگر این پیام من بهشون برسه، این است که در شهرستان‌ها هم اگر امکان داشته باشه، جلوی ادارات دادگستری به عنوان اعتراض به این نمایش‌های دادگاهی در تهران یا دادگاه‌های نمایشی و اگر امکان نداشته باشه، تظاهرات پراکنده در سطح شهر برای امروز یکشنبه. شب اون کاری که اسمش رو بچه‌ها همه گذاشتند اتو کردن و اون اینه که به شبکهٔ برق، وقتی اتو و وسایل پرمصرف رو سر ساعت پخش اخبار سراسری و خبر این دادگاه‌های نمایشی می‌خواد پخش بشه [ساعت] نه شب، اگر وسایل پرمصرف رو بزنیم به برق، درواقع باعث خواهد شد که مصرف در شبکه می‌ره بالا و شبکه لرزان می‌شه؛ نمی‌خواهیم کل کشور collapse بکنه بیفته که اونجوری دو سه روز ممکنه تمام نیروگاه‌ها بخوابه و توی این گرما اصلاً صلاح هم نیست، کار درستی هم الان نیست مردم رو به عذاب بندازیم. ولی اگر بلافاصله مصرف رو ببریم بالا، به دلیل اینکه برق اضافه‌ای ندارند وارد شبکه بکنند، ناچار می‌شند که یک جاهایی رو به موازات، خاموشی بدند و این همونیست که ما هم می‌خواهیم. هم به زحمت می‌افتند، می‌دونند از تلویزیونشون نمی‌تونند استفادهٔ راحت بکنند، به‌خصوص اگر در سطح کشور باشه و هم اینکه این کار باعث می‌شه که در اون بخش‌هایی که حداقل خاموشی رو می‌دن، منظور ما حاصل می‌شه و اون این است که عملاً درواقع گویی تلویزیون رو تحریم کردیم و هیچ‌کس نگاه نمی‌کنه؛ نمی‌تونند از این وسیله‌شون استفاده بکنند. لذا نکتهٔ دیگه این است که ساعت ده شب بعد از این، الله‌اکبر پاسخ خیلی خوبیست که روی بام‌ها می‌شه داد به این نمایشاتی که راه انداختند و شعارهای دیگه‌ای که داده می‌شه؛ این از یکشنبه.
دوشنبه ۱۲ امرداد، روز تنفیذ حکمه از طرف آقای خامنه‌ای به آقای احمدی‌نژاد. تنفیذ حکم از آقای خامنه‌ای، با توجه به اینکه آقای منتظری و روحانیون صاحب‌نام، آیت‌الله‌های عظمایی که اونها صاحب فتوا هستند و اونها صاحب رأی شرعی هستند، اونها فتوا دادند که حکومت آقای خامنه‌ای، حکومت جور و ظلمه و اصلاً فاقد وجاهت شرعیه؛ بنابراین اصلاً تنفیذ خودش از بیخ باطله. لذا هیچ احتیاج به کار زیادی نداره، الا اینکه روز اگر توانستید همین تظاهرات پراکنده در سطح شهر، بچه‌هایی که فعال هستند می‌تونند با استفاده از بند آوردن ترافیک، کارگر می‌افته. ولی شب کار خیلی خوبی که می‌شه کرد دوباره وقتی قراره تلویزیون پخش کنه، همون ساعت اخبار، اتو کردنِ خبر و [ساعت] ده هم الله‌اکبر. بعد از اون توی محله‌ها دوشنبه شب کار خوبی که بچه‌ها کردند این است که تظاهرات پراکندهٔ شبانه، خودشون به شوخی می‌گن «رزم شبانه»، ولی رزم بدون خشونت، در اقصی نقاط تهران می‌تونند راه بندازند، حرکت بکنند؛ باز از همون فرمول ترافیک استفاده بکنند، ماشین‌ها رو بیارند توی خیابون؛ یکی دو ساعت این کار رو بکنید، تمام سرکوب‌گرها رو دور شهر می‌چرخونه و اعتراضتون رو هم اعلام کردید.
اما می‌ریم روز چهارشنبه؛ روز چهارشنبه، روز تحلیف یا سوگند خوردن در مجلسه که اینجا در واقع تظاهرات بزرگمون خواهد بود. ما چهارشنبه ساعت نه صبح، محل اصلیمون رو می‌گذاریم میدون بهارستان که اطراف مجلسه. باید اونهایی که توی مجلس نشستند، وکلایی که می‌خوان شرکت کنند در این مراسم قلابیِ رئیس‌جمهور قلابیِ تحمیلی، باید بدونند که دیگه وکیل مردم نیستند. درهمهٔ شهرها خانواده‌هاشون، خودشون از طرف مردم زیر فشار قرار خواهند گرفت و بهشون اخطار خواهد شد و اون اطراف خیلی خوبه که وقتی توی مجلس می‌خوان سوگند بخورن، بدونند که بیرون از مجلس مردم هزاران نفر هستند. اگر مجدداً دیدید که امکان تجمع نیست، درگیری ممکنه پیش بیاد، از همین روش پراکنده بودن استفاده می‌کنید با استفاده از ترافیک. شب هم موقع پخش، همون اتو کردن و همون داستان الله‌اکبر گفتن و تظاهرات شبانه رو خواهیم داشت.
اما نکته‌ای که در تحلیف لازمه، اینست که باید اعلام کنیم مجلس اونجاست که ملتند، رئیس‌جمهور منتخب ملت آقای موسویه و یک مملکت، یک دولت، اما به رأی ملت. پنجشنبه شب هم حالا فردا شب توضیح می‌دم، چون شب نیمهٔ شعبانه می‌توانیم که از فضای اون شب استفاده بکنیم.
عرضم رو همین‌جا تموم بکنم و تا فردا شما رو به خدای بزرگ می‌سپارم. شاد و پیروز باشید.
saaye@googlegroups.com
یک بخش سؤال‌ها این است که «این دادگاه چرا تشکیل شده؟» این دادگاه، دادگاهیست که درواقع اعترافات رو قبلاً گرفتند؛ ولی به قدری افتضاح بود که حتی وزارت اطلاعات حاضر نشد اون رو تأیید بکنه و معتقد بودند که این خیلی سسته و مردم رو بیشتر عصبانی می‌کنه. این اعترافات هم هیچ ارزشی نداره؛ برای اینکه مطمئن باشید زندانی‌ها رو در فضایی نگه داشتند که یک دونه از این تظاهرات و خروش شورانگیز مردم رو اصلاً نمی‌دونند و با اطلاعات نادرست، فشارهایی که بهشون می‌آرند، اونها هرچی بگن فاقد هر ارزشیست و ما باید، وظیفه‌مونه که امروز هم که برای تظاهرات می‌ریم، عکس‌هاشون رو ببریم و از اونها به عنوان قهرمان یاد کنیم. آقای ابطحی یا دیگران، مهم نیست در تلویزیون چی بگن! و این دادگاه یک مقدمه‌ای هم هست بر تحلیف؛ می‌خوان تند تند همه چیز رو بگن تموم شد و فکر می‌کنند که اگه بگن تنفیذ و تحلیف ]تموم شد [و پای آقای رفسنجانی و موسوی و کروبی و خاتمی رو هم بکشند وسط، اونها رو هم بترسونند؛ تیتری که کیهانِ تهران امروز زده،] فکر می‌کنند[ موتور اونها هم از کار می‌افته؛ بعد دیگه مردم هم می‌نشینند سر جاشون. اصلاً درکی ندارند از اینکه عمق نارضایتی و اعتراض مردم چقدر بزرگه و چقدر گسترده‌ست و این موج را سرِ باز ایستادن نیست.
اما بیام سر اینکه امروز یک شنبه به دعوت خانوادهٔ زندانیان سیاسی، ساعت ۱۱ صبح جلوی دفتر آقای هاشمی شاهرودی، واقع در خیابان ولیعصر، تقاطع جامی و پاستور شرقی، اون چهارراه، دعوت کردند خانواده‌های زندانیان سیاسی که اجتماع دارند و از مردم خواستند که اونها رو تنها نگذارند. این اولین کاریست که امروز خواهش می‌کنم هرکسی که این صدا رو می‌شنوه و امکان داره به اونجا بره و خانوادهٔ این قهرمان‌های زندانی ما رو تنها نگذارند و کسانی هم که نمی‌تونند برن تظاهرات، با همون روشی که داشتیم، با ماشینشون برن خیابون‌های اطراف، ترافیک رو کند بکنند، بند بیارن، این خودش بهترین کمکه یا بوق بزنند یا حالا اگه بوق هم نمی‌زنند، همینقدر که مثل ونزوئلا که یک موقع کرده بودند کندتر از عادی برن یا دو تاشون هم خراب شند، وایستند، ترافیک بسته بشه، سرکوب‌گرها نمی‌تونند جابجا شند و بچه‌هایی که دارند تظاهرات می‌کنند راحتند.
این رو هم کاملاً خواهش می‌کنم حواستون باشه؛ اونجا برای اینکه نزدیک بیت رهبری، به دفتر رئیس‌جمهوری و شواری عالی قضایی، اونها همه در همون منطقه هست، پشت همون خیابون پاستوره، امکان اینکه از جلوترها ببندند خیابون‌ها رو و با دستور تیراندازی ایستاده باشند هست، بنابراین خواهش می‌کنم مراقبت از خودتون بکنید و اگر این کیفیت بود، از سمت شمال از پارک دانشجو تا میدون ولیعصر به بالا می‌تونه تظاهرات شه؛ پایین هم از میدون منیریه تا راه‌آهن می‌تونه باشه و همین‌طور هم خیابون‌های اطراف. ضمن اینکه در سطح شهر هم ما می‌تونیم تظاهرات پراکنده داشته باشیم، با روشی که ترافیک رو درواقع کند بکنیم و هر منطقه و هر محله می‌تونه مال ما بشه و تظاهرات پراکنده با همون کارهایی که پنجشنبه انجام شد و این خیلی خوب حاکمیتِ ما رو، کنترل شهر رو به دست ما نشون خواهد داد؛ همین هم در تمام شهرستان‌ها.
از سنندج پرسیده بودند ما چکار بکنیم؟ اگر این پیام من بهشون برسه، این است که در شهرستان‌ها هم اگر امکان داشته باشه، جلوی ادارات دادگستری به عنوان اعتراض به این نمایش‌های دادگاهی در تهران یا دادگاه‌های نمایشی و اگر امکان نداشته باشه، تظاهرات پراکنده در سطح شهر برای امروز یکشنبه. شب اون کاری که اسمش رو بچه‌ها همه گذاشتند اتو کردن و اون اینه که به شبکهٔ برق، وقتی اتو و وسایل پرمصرف رو سر ساعت پخش اخبار سراسری و خبر این دادگاه‌های نمایشی می‌خواد پخش بشه [ساعت] نه شب، اگر وسایل پرمصرف رو بزنیم به برق، درواقع باعث خواهد شد که مصرف در شبکه می‌ره بالا و شبکه لرزان می‌شه؛ نمی‌خواهیم کل کشور collapse بکنه بیفته که اونجوری دو سه روز ممکنه تمام نیروگاه‌ها بخوابه و توی این گرما اصلاً صلاح هم نیست، کار درستی هم الان نیست مردم رو به عذاب بندازیم. ولی اگر بلافاصله مصرف رو ببریم بالا، به دلیل اینکه برق اضافه‌ای ندارند وارد شبکه بکنند، ناچار می‌شند که یک جاهایی رو به موازات، خاموشی بدند و این همونیست که ما هم می‌خواهیم. هم به زحمت می‌افتند، می‌دونند از تلویزیونشون نمی‌تونند استفادهٔ راحت بکنند، به‌خصوص اگر در سطح کشور باشه و هم اینکه این کار باعث می‌شه که در اون بخش‌هایی که حداقل خاموشی رو می‌دن، منظور ما حاصل می‌شه و اون این است که عملاً درواقع گویی تلویزیون رو تحریم کردیم و هیچ‌کس نگاه نمی‌کنه؛ نمی‌تونند از این وسیله‌شون استفاده بکنند. لذا نکتهٔ دیگه این است که ساعت ده شب بعد از این، الله‌اکبر پاسخ خیلی خوبیست که روی بام‌ها می‌شه داد به این نمایشاتی که راه انداختند و شعارهای دیگه‌ای که داده می‌شه؛ این از یکشنبه.
دوشنبه ۱۲ امرداد، روز تنفیذ حکمه از طرف آقای خامنه‌ای به آقای احمدی‌نژاد. تنفیذ حکم از آقای خامنه‌ای، با توجه به اینکه آقای منتظری و روحانیون صاحب‌نام، آیت‌الله‌های عظمایی که اونها صاحب فتوا هستند و اونها صاحب رأی شرعی هستند، اونها فتوا دادند که حکومت آقای خامنه‌ای، حکومت جور و ظلمه و اصلاً فاقد وجاهت شرعیه؛ بنابراین اصلاً تنفیذ خودش از بیخ باطله. لذا هیچ احتیاج به کار زیادی نداره، الا اینکه روز اگر توانستید همین تظاهرات پراکنده در سطح شهر، بچه‌هایی که فعال هستند می‌تونند با استفاده از بند آوردن ترافیک، کارگر می‌افته. ولی شب کار خیلی خوبی که می‌شه کرد دوباره وقتی قراره تلویزیون پخش کنه، همون ساعت اخبار، اتو کردنِ خبر و [ساعت] ده هم الله‌اکبر. بعد از اون توی محله‌ها دوشنبه شب کار خوبی که بچه‌ها کردند این است که تظاهرات پراکندهٔ شبانه، خودشون به شوخی می‌گن «رزم شبانه»، ولی رزم بدون خشونت، در اقصی نقاط تهران می‌تونند راه بندازند، حرکت بکنند؛ باز از همون فرمول ترافیک استفاده بکنند، ماشین‌ها رو بیارند توی خیابون؛ یکی دو ساعت این کار رو بکنید، تمام سرکوب‌گرها رو دور شهر می‌چرخونه و اعتراضتون رو هم اعلام کردید.
اما می‌ریم روز چهارشنبه؛ روز چهارشنبه، روز تحلیف یا سوگند خوردن در مجلسه که اینجا در واقع تظاهرات بزرگمون خواهد بود. ما چهارشنبه ساعت نه صبح، محل اصلیمون رو می‌گذاریم میدون بهارستان که اطراف مجلسه. باید اونهایی که توی مجلس نشستند، وکلایی که می‌خوان شرکت کنند در این مراسم قلابیِ رئیس‌جمهور قلابیِ تحمیلی، باید بدونند که دیگه وکیل مردم نیستند. درهمهٔ شهرها خانواده‌هاشون، خودشون از طرف مردم زیر فشار قرار خواهند گرفت و بهشون اخطار خواهد شد و اون اطراف خیلی خوبه که وقتی توی مجلس می‌خوان سوگند بخورن، بدونند که بیرون از مجلس مردم هزاران نفر هستند. اگر مجدداً دیدید که امکان تجمع نیست، درگیری ممکنه پیش بیاد، از همین روش پراکنده بودن استفاده می‌کنید با استفاده از ترافیک. شب هم موقع پخش، همون اتو کردن و همون داستان الله‌اکبر گفتن و تظاهرات شبانه رو خواهیم داشت.
اما نکته‌ای که در تحلیف لازمه، اینست که باید اعلام کنیم مجلس اونجاست که ملتند، رئیس‌جمهور منتخب ملت آقای موسویه و یک مملکت، یک دولت، اما به رأی ملت. پنجشنبه شب هم حالا فردا شب توضیح می‌دم، چون شب نیمهٔ شعبانه می‌توانیم که از فضای اون شب استفاده بکنیم.
عرضم رو همین‌جا تموم بکنم و تا فردا شما رو به خدای بزرگ می‌سپارم. شاد و پیروز باشید.
saaye@googlegroups.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر